Επικοινωνία

Μπορείτε να στείλετε το κείμενο σας στο info@vetonews.gr & veto910@otenet.gr. Τηλ. 6947323650 ΓΕΜΗ 165070036000 On Line Media 14499

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Σάββατο, 21 Μαρτίου 2015 10:00

Κροκοδείλια δάκρυα

Γράφτηκε από την

της Ευγενίας Ηλιοπούλου

Τα προβλήματα είναι σαν τις κατσαρίδες, αν βγουν στο φώς τρομάζουν και φεύγουν (Κ. Θαφόν -Μαρίνα)

¨Όπως πάντα η ελληνική κοινωνία δείχνει, τον πραγματικό της εαυτό

όταν προκύπτουνε εγκλήματα.Κλαίει και θρηνεί για το άδικο χαμό του παλικαριού. Αναρωτιέται για τι δεν αντιδράσανε οι αρμόδιοι. Επιρρίπτει ευθύνες και απαιτεί ουσιαστική παραίτηση των δασκάλων και των υπευθύνων που κωφεύσανε στα επαναλαμβανόμενα παράπονα του νεαρού. Δεν αμφισβητεί το έργο της αστυνομίας ,σε ότι αφορά την αναζήτηση του, αλλά υποψιάζεται κρυφές συναλλαγές και συμβιβασμούς ανάμεσα στην διοίκηση της σχολής και τους αστυνομικούς. Κρατά απόλυτη σιωπή πάνω στα πραγματικά αίτια του δράματος. Πως είναι δυνατόν 800 μέτρα από την σχολή ,πάνω από σαράντα ημέρες μετά την δηλωμένη εξαφάνιση του ,να βρέθηκε το πτώμα του σε αποσύνθεση; Δεν ήταν μία περιοχή που την είχε ΄΄ χτενίσει ΄΄ η τοπική αστυνομία;

Για τι δεν μιλάμε για την απόλυτη μοναξιά αυτού του παιδιού; Το βίντεο ενός τρικούβερτου κρητικού γλεντιού με την μοναδική θλιμμένη φυσιογνωμία του Βαγγέλη δεν χρειάζεται μετάφραση. ¨Όλοι θυμούνται πόσο φοβισμένος ήτανε και πόσο μάταια προσπάθησε να προστατέψει τον εαυτό του. Για τι ,από τους καθηγητές δεν βρέθηκε κανένας να απαντήσει στους φόβους και τις αμφιβολίες του Βαγγέλη; Οι συχνοί τραμπουκισμοί, που εκδηλωνόταν δημόσια εναντίον του, και οι σχολιασμοί στα μηνύματα ηλεκτρονικής κοινωνικής δικτύωσης δεν αγγίξανε κανέναν; Οι δειλοί βασανιστές του δεν θα βγουν ποτέ δημόσια να αναγνωρίσουν την ενοχή τους το κουράγιο τους σταμάτησε στο ομαδικό βασανιστήριο . Για τι η λέξη ευαίσθητος έχει τόσο πολλές αποχρώσεις; Δεν υπήρχε καμία άλλη λύση;

Για τι είναι ντροπή να συναναστρέφεσαι έναν αδύναμο ;Για τι αποτελεί το πιο συχνό πρόσχημα επίθεσης από τους πολύ άντρες συμφοιτητές του; Με ποιά λογική ΄΄κάνεις΄΄ ένα αγόρι άντρα μόνο άμα θα τον εκπαιδεύεις στην συστηματική ταπείνωση ενός αδύναμου και ευαίσθητου έφηβου;

Τα προβλήματα είναι σαν τις κατσαρίδες, αν βγουν στο φώς τρομάζουν και φεύγουν .Οι αλήθειες της ελληνικής κοινωνίας είναι βαθιά κρυμμένες και θέλει πολύ κούραση και αίμα για να βγουν στο φως και στην επιφάνεια. Θυμάται κανένας τον Άλεξ(2006) που ήταν επίσης διαφορετικός, τολμούσε να παίζει πιάνο και να διαβάζει πολύ. Πόση οργή και πόσο πόνο κουβαλάει η Νατέλα ,η μητέρα αυτού του παιδιού ;Δεν ήμαστε έτοιμοι να δεχτούμε το κάτι το διαφορετικό είτε σχετίζεται με την εμφάνιση ενός ανθρώπου είτε με τις σεξουαλικές του προτιμήσεις. Δεν έχουμε μάθει ακόμα ότι το πιο σημαντικό είναι να την αποδεχτούμε σαν βάση πάνω στην οποία να στήσουμε τις σχέσεις και τα συναισθήματα μας. Το τίμημα του ευαίσθητου ήταν πολύ βαρύ για τον νεαρό και δεν βρέθηκε κανέναν φιλικό χέρι βοήθειας.

Τα κροκοδείλια δάκρυα δεν βοηθάνε ,όλοι ξέρουμε ότι όσο πιο ξενικά να το βαφτίζουμε είναι η πραγματική εικόνα της εφηβικής ΄΄ εγκληματικότητας .΄΄ .Από τα πρώτα βήματα τους τα παιδιά μας κάνουν διακρίσεις. Από πολύ νωρίς ΄΄ξεχωρίζουν΄΄ τον αδύναμο, τον άσχημο και τον αμφίβολο σεξουαλικά παιδάκι αφού οι ίδιοι οι γονείς τους ,τους ξορκίζουν να μην κάνουν παρέα με ένα τέτοιο παιδί για να μην ΄΄ κολλήσουνε ΄΄. Πόσα άλλα θύματα εξοστρακισμού πρέπει να δούμε για να αλλάξουμε νοοτροπία;

Τελευταία τροποποίηση στις Σάββατο, 21 Μαρτίου 2015 10:04
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

       Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και  απέκτησε μία πλούσια μόρφωση  (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια  αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.  

Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος.  Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).

   Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή.  Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.