το πως θα ζήσουμε από εδώ και πέρα! ¨Θα σταθούμε στα πόδια μας ή θα χρησιμοποιήσουμε ξένες και ακριβές πατερίτσες; Όλοι νοιώθουμε ότι η κυβέρνηση μας πορεύεται σε ένα δρόμο γεμάτο ορατές και κρυφές παγίδες. Γεμάτο  συμβιβασμούς και υποχωρήσεις  που θα προκαλέσουν πονοκέφαλο στους αριστερούς αλλά και   την ανοχή και την ΄΄βοήθεια΄΄ των μνημονιακών κομμάτων. Μέσα στην Ευρώπη πάση θυσία; Ωμός εκβιασμός με αποτέλεσμα  την αναγκαστική αποχώρηση των  υποστηρικτών της αριστεράς. Η επιβράβευση με μεγαλύτερα χρηματικά ποσά δεν μελώνει καθόλου το χάπι  της καταστροφής της Ελλάδας. Ο κατακερματισμός της αριστερής κυβέρνησης με συμπλήρωμα παλαιών ΄΄ σωτήρων ΄΄ της χώρας  μπορεί να οδηγήσει σε μία μετάλλαξη της δημοκρατίας .Θα σώσουμε πράγματι την Ελλάδα η θα  γίνουμε ραγιάδες πολυτελείας;

   Η Ευρώπη θα παραμείνει ως έχει; Η Ελλάδα μας θα βρει την καλύτερη λύση για τον λαό της;   Θυμήθηκα ένα ανέκδοτο που είχε μεγάλη επιτυχία στην Ρουμανία για έναν χριστιανό που μετά το θάνατο του πήγε στην κόλαση. Είχε το δικαίωμα  να κάνει επιλογή και να αποφασίσει που θα πάει. Είδε τεράστια καζάνια ,πάνω σε μεγάλες εστίες, με καυτή πίσσα και με καυτό λάδι. Τρόμαξε πολύ αφού θεώρησε ότι είναι ένας φρικτός θάνατος. Συνέχησε την βόλτα του και είδε τεράστια βαρέλια γεμάτα περιττώματα. Πολύς κόσμος ήταν μέσα στα βαρέλια μιλούσε μεγαλόφωνα, τραγουδούσε και χόρευε. Δεν έδιναν την εντύπωση ότι κάτι τους ενοχλεί .Έκανε μια σύγκριση, στο μυαλό του και τελικά μπήκε σε ένα καζάνι ευχαριστημένος για την επιλογή του. Μόλις τακτοποιήθηκε άκουσε τα μεγάφωνα να λένε: Si acum pauza s-a terminat capul la fund!  το διάλειμμα τελείωσε κεφάλια κάτω λοιπόν. ¨Όχι στο καυτό λάδι αλλά στα σκατά !

   Έπεσαν στο τραπέζι τον διαπραγματεύσεων μέτρα πολύ χειρότερα από τα αρχικά. Τι κάνουμε τώρα; Κάνουμε ότι δεν τα βλέπουμε; Μας φτύνουν και λέμε ότι βρέχει; Θα εφαρμόσουμε την διπλωματία ενός πιτμπούλ; Δεν ξέραμε ότι πέσαμε στο λάκκο με τα λεοντάρια; Θα ορμήξουμε και θα δαγκώσουμε και όποιον πάρει ο Χάρος; Αμφισβητείται δημόσια η αξιοπιστία της Ελλάδας. Ακούγοντας τι μας επιρρίπτουν οι άλλοι οι λαοί της Ευρώπης νοιώθουμε πολύ άσχημα. Χρειαζόμαστε την συμφωνία. Καιγόμαστε όμως να την κάνουμε; Πόσο λαβωμένοι θα μείνουμε μετά; Πόσο θα υποχρεωθούμε σε μία αφενός ηρωική αφετέρου ταπεινωτική υπέρβαση; Ελπίζω να μην παρεξηγηθώ αλλά πιστεύω ότι ως χώρα(και μέλος της Ευρώπης) ήμαστε στην δυσάρεστη θέση να αποφασίσουμε σε πιο καζάνι ή βαρέλι θα μπούμε.