χρόνιας φροντίδας, μόχθου και  ακούραστου αγώνα. Τα δυσάρεστα έρχονται και σε πλακώνουν χωρίς να κουραστείς πολύ. Έρχονται και σε τσακίζουν. Σαφώς  υπάρχει  η πιθανότητα να έρθουν ,τα καλά και τα κακά, μαζί χωρίς προειδοποίηση. Ξαφνικά και  τελεσίδικα. Η ανεργία, η φορολογία και το ασφαλιστικό. Ο θάνατος και οι ασθένειες. Οι κλιματολογικές αλλαγές, οι σεισμοί και οι καταποντισμοί.

    Παράλληλα με την πορεία μας (οικονομική, κοινωνική, συναισθηματική, επαγγελματική) και τις υποχρεώσεις μας έχουμε  ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο στοιχείο που μας καθορίζει. Η ιδεατή ανθρωπόμορφη θεότητα, η Ανάγκη.  Μία αναπόφευκτη, βίαιη, θεϊκή δύναμη. Προκαλεί ένα δυσάρεστο συναίσθημα της έλλειψης. Συνοδεύεται από την επιθυμία της εξάλειψής του, που επιτυγχάνεται με την παραγωγή υλικών αντικειμένων και υπηρεσιών που ονομάζονται αγαθά. Υπάρχουν όμως ανθρώπινες ανάγκες που η ικανοποίησή τους δεν απαιτεί την χρησιμοποίηση αγαθών όπως οι συναισθηματικές ανάγκες, οι ανάγκες για κοινωνική αποδοχή, καταξίωση κ.τλ.,  Οι ανάγκες μας! Μεγάλες ,υπερβολικές η μικρές και ασήμαντες. Μερικές  πεζές και άχαρες απαραίτητες για την επιβίωση μας όπως: να φάμε, να πιούμε και νηστικοί να κοιμηθούμε. Οι ημέρες είναι ίδιες και απαράλλαχτες και βυθισμένοι σε αυτή την μονοτονία δεν καταλαβαίνουμε πότε περνάνε τα χρόνια και οι εποχές. Δεν αφήνουμε κάτι πίσω μας, Κανένα δείγμα γραφής ,καμία απόδειξη της αποτελεσματικότητάς μας στους διάφορους χώρους όπου περιπλανηθήκαμε  χρόνια. Η νιότη έφυγε αφήνοντας  μία απροσδιόριστη γεύση απογοήτευσης αλλά τα καταφέραμε !Επιβιώσαμε!

    Αυτοί που θέλουν να ζήσουν διαφορετικά ,άλλα ονειρεύτηκαν  για την ζωή τους. Περπατάνε βιαστικοί στον δρόμο του αγώνα. Φιλόδοξοι χτίζουν το μέλλον τους. Αν καθίσεις δίπλα τους εντυπωσιάζεσαι επειδή ακούς τον ιδρώτα τους. Να στάζει. Συμφωνείς ή όχι με τα κίνητρα. Ίσως να μην είχες επιδοθεί σε αυτό το άθλημα. Στο πλήθος αυτών που θα βαποκτήσουν αγαθά, πλούτη και μεγαλεία. Ξεχωρίζουν οι λίγοι που ενδιαφέρονται για την δόξα και το ήθος. Οι ανάγκες τους περιορίζονται στην δόξα, στο πνεύμα και την καταξίωση τους στην επιστήμη, στην τέχνη και την πολιτική. Οι ανάγκες μας (οι πραγματικές ή η ιδεατές ή θεμιτές) σε συνδυασμό με τις πρακτικές, πνευματικές,  οικονομικές καθορίζουν την διαδρομή μας. Δίνουν το μέτρο των προσπαθειών και των  απαιτήσεων μας. Δεν είμαι προφήτης αλλά ξέρω ότι  όταν ήμαστε νέοι ενώ ξέρουμε λίγα θέλουμε πολλά που τα ταυτίζουμε με τις ανάγκες μας ενώ όταν γερνάμε ξέρουμε πολλά και θέλουμε λίγα. Η ωριμότητα μας διδάσκει ότι όσο λιγότερες ανάγκες έχεις τόσο πιο τέλειος είσαι. Πράγματι αυτό που δεν ξέρουν για εμάς είναι αυτό που ήμαστε και ευτυχώς .