συνάμα στενό και κουραστικό περιβάλλον του σπιτιού μας ήταν μία καλή ευκαιρία για ενδοσκόπηση και αναζήτηση κάποιων αληθειών εντός και εκτός του μυαλού μας. Υπακούσαμε για το καλό όλων μας και κυρίως επειδή  είναι η ποιό αποτελεσματική μορφή προστασίας μας από τον άγνωστο και επικίνδυνο COVID 19.Η υποχρεωτική φυσική μας αποστασιοποίηση από άτομα και  τόπους μας προβλημάτισε και μας πόνεσε αλλά  συμμορφωθήκαμε.

     Στα πλαίσια συνεχούς επαφής με τα ΜΜΕ ενημερωθήκαμε και αποστασιοποιηθήκαμε .Προσκολλημένοι στις αγαπημένες συνήθειες μας προσαρμοστήκαμε  και αλλάξαμε συνήθειες και επιλογές.. Δεν  πετάγεται και δεν υποστηρίζει καμία γνώμη επειδή το θέμα μας έχει ξεπεράσει. Ως γνωστόν ο Έλληνας είναι ξερόλας και δεν χρειάζεται χρόνια σπουδών, εξετάσεις και πτυχία για να εκφέρει γνώμη  για μία μεγάλη ποικιλία θεμάτων. Δουλεύοντας στο μυαλό μας  επενδύσαμε στις φρούδες ελπίδες ότι ήμαστε ΄΄ τυχεροί ΄΄ και πιο έξυπνοι από τους άλλους λαούς  αλλά τελικά ήμαστε ,όπως πάντα, χαμένοι στο λογαριασμό. Τώρα  είναι από τις λίγες φορές που ο λαός μας  ΄΄΄ συμμαζεύτηκε ΄΄ τρόμαξε από την  τεράστια πανδημία που θέρισε ηπείρους και λαούς. Περιορίστηκε σε συγκρίσεις και αναλύσεις σε μικρότερη κλίμακα. Οι πολιτικές και οικονομικές επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης είναι ορατές σε όλους μας αλλά οι δύσκολες αποφάσεις παίρνονται μόνο και μόνο  σε επίπεδο κυβερνήσεων και θεσμών. Κανένας δεν ζητάει  την γνώμη  μας!.

    Ποιές όμως είναι οι κατάλληλες στιγμές και οι εφικτές αποτελεσματικές και ουσιαστικές λύσεις; Μάθαμε επίσης ότι το βάρος το σηκώνουν  οι μικροί και οι ΄΄ ασήμαντοι ΄΄ που πλήττονται αφόρητα  ενώ οι λίγοι και οι άριστοί επωφελήθηκαν. Τελικά  το εμπεδώσαμε ότι δεν ήμαστε όλοι το ίδιο. Διαπιστώσαμε πολλές αδικίες ανάμεσα σε εργαζόμενους και κατηγορίες επαγγελμάτων που ΄΄ σήκωσαν ΄΄ το βάρος της κρίσης Π.χ .οι υγειονομικοί ήρωες των ημερών μας δεν παίρνουν  το επίδομα ανθυγιεινής και βαριάς εργασίας ,οι υπάλληλοι ξενοδοχειακών επιχειρήσεων πληρώνονται στην μαύρη  και οι καλλιτέχνες είναι απλήρωτοι μήνες και χρόνια  κλπ..Με την αστυνομία να υπάρχει απαγόρευση μετακινήσεις κοντά στην άρρωστη μητέρα σου αλλά άλλοι  να περνάνε τους απαγορευτικούς σταθμούς  μόνο με έναν τίτλο και ένα όνομα. Υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Μάθαμε  να ζυγίσουμε επαγγέλματα και υποχρεώσεις. Ξεχωρίσαμε το σημαντικό και το ουσιώδες (υγεία, τροφή, προστασία) από το εφήμερο (μόδα)και ανέφικτο (εξωτικά ταξίδια). Στα πλαίσια της αστικής κοινωνίας μας διαπιστώσαμε τα θετικά και τα αρνητικά της πανδημίας και των ΄΄ άσκοπων μετακινήσεων ΄΄ Στην πολυθρόνα μας ευτυχώς δεν αποκοιμηθήκαμε αλλά παρακολουθούμε  στενά τις αλλαγές και τις επιπτώσεις της υγειονομικής κρίσης !.