Επικοινωνία

Μπορείτε να στείλετε το κείμενο σας στο info@vetonews.gr & veto910@otenet.gr. Τηλ. 6947323650 ΓΕΜΗ 165070036000 On Line Media 14499

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 2014 09:33

Μεγάλος στρατός…

Γράφτηκε από την

της Ευγενιας Ηλιοπούλου

Μεγάλος στρατός μεγάλο κακό (λαϊκή ρήση)

Και οι δυο γονείς μου ήταν καθηγητές. Ο πατέρας δούλευε περισσότερα με μεγάλες ηλικίες,

στο νυχτερινό λύκειο ενώ η μητέρα μου ήταν σε μικρές ηλικίες. Και οι δύο αγαπούσαν πολύ την δουλειά τους. Από αυτούς κληρονόμησα την αγάπη για την εκπαίδευση και γενικά την ικανότητα του εκπαιδευτή. Μου αρέσει ιδιαίτερα να εξηγώ και να κάνω κατανοητά κάποια προβλήματα στους νέους ανθρώπους. Μία κοινή διαπίστωση των γονέων μου κυρίως σε ότι αφορά στις τάξεις με τους πολλούς μαθητές ήταν ότι όσο πιο πολλοί μαθητές συγκεντρώνονται σε μία τάξη τόσο λιγότερο θα μάθουν. Πως να εμπεδώσουν τα μαθήματα και τις οδηγίες των καθηγητών τους όταν η προσοχή τους διασπάται και μοιράζεται ανάμεσα στα μυστικά τους, την φασαρία του χώρου και την κούραση των καθηγητών; Πώς να ελέγξουν οι καθηγητές το επίπεδο γνώσεων όταν δεν προλαβαίνουν να σηκώσουνε στον πίνακα όλους τους μαθητές τους κατά την διάρκεια σχολικής χρονιάς. Δύσκολη η δουλειά του καθηγητή και πολλές φορές αφήνεται μόνο στο τυπικό έλεγχο αδυνατώντας να ασχοληθεί με όλους. Θα θυμηθεί αυτούς που ξεχωρίζουν λόγω κακών ή καλλών επιδόσεων. Θα δώσει βάση μόνο σε αυτούς που ξεχωρίζουν λόγω εξυπνάδας, αφηρημάδας ανοησίας ή τεμπελιάς. Κατ΄ επέκταση και στους φαντάρους συμβαίνει πολλές φορές κάποιες οδηγίες να μην εκτελούνται σωστά επειδή οι βαθμοφόροι δεν προσέχουν σε ποιους μοιράζουνε ευθύνες και αρμοδιότητες. Η δουλειά να γίνει και δεν έχει σημασία ποιος την έκανε .Πως να τους προσέχουν όταν είναι τόσο πολλοί ;.

Μεγάλος στρατός μεγάλο κακό λένε οι σοφοί μας και κάτι ξέρουν. Όσο πιο μεγάλος είναι ο αριθμός τόσο πιο δύσκολα ελέγχεται.Τα καλά και τα κακά ενός μεγάλου στρατού είναι ανεξέλεγκτα επειδή χάνονται οι λεπτομέρειες και σου μένει μόνο η γενική εικόνα που σε εντυπωσιάζει. Πόσοι είναι καλοί και πόσοι κακοί σε αυτό που κάνουν; Στα πανεπιστημιακά νοσοκομεία μας υπάρχουν πολλοί μαθητευόμενοι ιατροί (σε αντίθεση με τα κρατικά)και όμως εύκολα ξεγελούν τους εκπαιδευτές τους. Δύσκολα μπορείς να τους ελέγξεις και η εκτίμηση του επιπέδου γνώσεων όλων αυτών δεν είναι δυνατή στο χρόνο που διαθέτουν οι καθηγητές τους. Η ρουτίνα της εφημερίας και η πολύ γραφειοκρατία τους καθηλώνει σε δραστηριότητες που δεν σχετίζονται άμεσα με την ειδικότητα που επέλεξαν. Κυρίως στις χειρουργικές ειδικότητες δύσκολα προλαβαίνουν όλοι οι νέοι γιατροί, να κάνουν τις απαραίτητες ,για την ειδικότητά τους, επεμβάσεις. Πως να ελέγξεις την επιδεξιότητα όταν δεν τους έχεις κοντά σου και δεν βλέπεις πως χειρίζονται το νυστέρι; Ο απαραίτητος αριθμός επεμβάσεων συγκεντρώνονται αλλά πόσο πραγματική συμμετοχή είχαν σε αυτές; Ωραίες οι εργασίες οι επιστημονικές, ωραίο το κυνήγι της δόξας του καθηγητού αλλά χωρίς χειρουργικές ικανότητες και χρόνια εξάσκηση είναι δώρων άδωρων. Η πρακτική εξάσκηση ,στην ιατρική επιστήμη, εμπεριέχει μεγαλύτερη ευθύνη και επιβάλει μία πιο προσεκτική παρακολούθηση των ασκούμενων. Ισχύει ο κανόνας ΄΄ λίγοι και καλοί ΄΄ και όχι το πολλοί και κακοί!

Τελευταία τροποποίηση στις Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 2014 09:38
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

       Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και  απέκτησε μία πλούσια μόρφωση  (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια  αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.  

Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος.  Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).

   Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή.  Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « Παστίλιες Οι άνδρες του τρίτου »