΄΄ Να πάς να κλέψεις για την μάνα σου !΄΄ του είχε πει ένας ορθοπεδικός όταν του τόνισε ότι λεφτά δεν έχει αλλά ότι αγαπάει πάρα πολύ την μάνα του και δεν θέλει να την χάσει. Αυτά είχαν συμβεί πριν 45 χρόνια ,στο ΚΑΤ, όταν είχε κουραστεί να περιμένει μία επέμβαση. Είχαν περάσει 10 ημέρες και η μητέρα του ακόμα να χειρουργηθεί. Τα λόγια του ήταν γεμάτα αγανάκτηση..Ποτέ μα  ποτέ δεν ξέχασε τον αλήτη τον γιατρό που πήγε να τον εκμεταλλευτεί πατώντας; στην συναισθηματική φόρτιση της στιγμής. Βέβαιος ,ο επιστήμονας, ότι θα υποκύψει και θα ΄΄ ξηλωθεί ΄΄..Τελικά η γιαγιά έφυγε από το νοσοκομείο αχειρούργητη μετά από 54 ημέρες νοσηλείας. και ο γιός κρίνει πόλοι αυστηρά τους λειτουργούς της  Υγείας.

    Περάσανε τα χρόνια και ο γιός τότε έγινε γέρος τώρα. Μπήκε πολλές φορές στο νοσοκομείο  και χειρουργήθηκε αλλά πάντα είχε στο νου του την διαφορετική στάση των γιατρών απέναντι στο χρήμα. Ο υπερήλικας τώρα χρειάστηκε εσπευσμένα μία ιατρική βοήθεια..Τώρα όμως ήταν ταξίδι με ένα γκρουπ ελλήνων στην Μόσχα. Με το επιβαρυμένο ιατρικό ιστορικό του και το παραμικρό μπορούσε να τον βγάλει εκτός γραμμής. Για καλή του τύχη μέσα στο γκρουπ υπήρχαν τρείς γιατροί. Διαφορετικές ειδικότητες άλλα ίδια επιστημονική κατάρτιση και φαρμακευτική αντίληψη για την πρέπουσα θεραπεία. Χωρίς πανικό και χωρίς μεγάλη δημοσιοποίηση του προβλήματος δόθηκαν οι πρώτες βοήθειες. Έγινε συμβούλιο και καθορίστηκε η θεραπευτική αγωγή και η παρακολούθηση του προβλήματος. Πάντα τρία μυαλά λειτουργούν καλύτερα από ένα. Έτσι ένας παιδίατρος μία αναισθησιολόγος και μία χειρουργός βγάλανε κοινή γραμμή(πολύ σπάνιο για τους έλληνες να συμφωνήσουν πάνω σε ένα θέμα.) και όλα πήγανε καλά. Ο συνταξιδιώτης μας θα χαρεί το υπόλοιπο του ταξιδιού με τις κατάλληλες προφυλάξεις.

    Υπάρχουν γιατροί και γιατροί. Είναι διαφορετικοί άνθρωποι αλλά στην ανάγκη δείχνουν μία στάση αντάξια του όρκου του Ιπποκράτη. Αλλά η σημασία του όρκου του Ιπποκράτη έγκειται στο γεγονός ότι δεν αφορά μόνο την ιατρική, αλλά και την ψυχή, την ανθρώπινη διάσταση που καθιστά το επάγγελμα του ιατρού αποστολή προσφοράς προς τον συνάνθρωπο. Πολλές φορές ,στα διάφορα ταξίδια μου, έχω εντυπωσιαστεί για την αλληλεγγύη ,την ευαισθησία και την συμπόνια που δείχνουμε ,σαν λαός, απέναντι σε έναν συμπατριώτη μας. Χάρηκα ιδιαίτερα που συνεργαστήκαμε τόσο καλά. Οι γιατροί όταν τίθεται θέμα ιατρικό αφήνουν τους εγωισμούς και την έπαρση στην άκρη για να σωθεί μία κατάσταση..