Όλοι ανεξάρτητα από ηλικία, ύψος, βάρος, φίλο και εθνικότητά δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται εδώ στην Ελλάδα. Άνετα το δηλώνουν δημόσια. Χωρίς φόβο και πάθος. Και επιμένουν!
Τι γίνεται ;Ποιός φταίει και κλείσαμε τα αυτιά μας στον διπλανό μας; Τι πραγματικά συμβαίνει στο μυαλό μας; Κάποτε ήμασταν πιο καταδεχτικοί, ακούγαμε, σκαφτόμασταν και συναινούσαμε άσχετα να δεν μας είχαν πείσει ιδιαίτερα τα επιχειρήματα. Σεβόμασταν την γνώμη των συνομιλητών μας και κοντράραμε μόνο αν ήταν θέμα ουσίας, ηθικής και δίκαιου ή αν είχαν πολύ σοβαρή απόσταση από τις δικός μας απόψεις. Γελούσαμε, πειράζαμε και τελείωνε το πρόβλημα εκεί. Τώρα φωνάζουμε και βγάζουμε εύκολα μαχαίρια
Τώρα ,ότι και να πούμε, το λέμε με θυμωμένο ύψος, με δυνατή φωνή και προσπαθούμε να σκεπάσουμε τον άλλον. Αφού εμείς δεν καταλαβαίνουμε ποιός άλλος θα βρεθεί να μπει στον κόπο να τον καταλάβει; Μεταμορφωθήκαμε σε μικρά τέρατα; Δεν μας ενοχλεί η άγνοια μας πεπεισμένοι ότι το δίκιο είναι με το μέρος μας . Σε όλα τα θέματα, διαβασμένοι ή ανήξερο, επιμένουμε. Θυμώνουμε εύκολα, βρίζουμε εύκολα ,υποτιμάμε εύκολα ότι είναι αντίθετο με την γνώση μας. Απαξιούμε ,καταδικάζουμε και αποφασίζουμε ότι αν δεν το καταλαβαίνουμε δεν αξίζει να ασχοληθούμε περαιτέρω με το θέμα. Τι έγινε; Γίναμε πιο σοφοί ή μας πειράζει υπερβολικά ότι υπάρχει κάποιος που έχει διαφορετική γνώμη; Υπερισχύει ο εγωισμός και ο ναρκισσισμός μας; Πώς τολμάει κάποιος να μας αντιμιλάει ;Είναι πιο γνώστης από εμάς;
Τι προκάλεσε την αλλοτρίωση και την αποξένωση μας; Κλεισμένοι σε ένα κάστρο βάλαμε φρουρό την άρνηση στην πόρτα μας. Φορέσαμε μία άτυπη ασπίδα αποκλείοντας την πόρτα επικοινωνίας στον κόσμο. Πολλές φορές οπλισμένοι με ειδικές παρωπίδες, ωτασπίδες και άλλα προστατευτικά μέσα για να μην ακούσουμε άλλη γνώμη. Κρύβουμε καλά την άγνοια πίσω από την φράση ΄΄ δεν καταλαβαίνω ΄΄! Τι άλλαξε; Η κατανόηση; Η γλώσσα; Η ικανότητα ελαστικής συμπεριφοράς; Η ευγένεια ;Ο συναισθηματικός μας κόσμος; ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε κάτι καινούργιο; Αντί να ανοίξουμε τα αυτιά μας θωρακιζόμαστε πίσω από αυτή την φράση και κοιμόμαστε ήσυχοι. Εμείς και μόνο εμείς έχουμε δίκιο!
΄΄ Δεν καταλαβαίνω΄΄ πετάς και καθάρισες. Δεν είναι ντροπή να μην καταλαβαίνεις τον άλλον ,αλλά εσύ το κάνεις επίτηδες. Τον τάπωσες αφού είναι πολύ μικρός για να σε φτάσει. Κλείνεις, στα μούτρα του την πόρτα και είσαι ικανοποιημένος. Έδειξες ανωτερότητα; Ο κόσμος άλλαξε και έγινε πολύ χειρότερος από αυτό που γνωρίσαμε όταν ήμασταν μικροί. Εσύ χάνεις! Δεν βλέπεις ότι σιγά σιγά κλείνεσαι μέσα σου ευχαριστημένος που παρέμεινες μαζί με τον μόνο άνθρωπο που σε καταλαβαίνει. Ο εαυτός σου!
