πενήντα μέτρα από την πλατεία Ομονοίας, και με κατεύθυνση προς βορρά, οδηγεί στα Πατήσια, συνοικία της Αθήνας από την οποία έλαβε το όνομά της. Παλαιότερα, και έως τα μέσα του 20ού αιώνα, τα Πατήσια ήταν ύπαιθρος και ο δρόμος αυτός συνέδεε τα Πατήσια με την Αθήνα, διερχόμενος από άκτιστες εκτάσεις. Με την ανάπτυξη όμως της Αθήνας, και μέχρι τη δεκαετία του 1970, η Πατησίων εξελίχθηκε σε σημαντικό δρόμο που διέρχεται μέσα από την πόλη, ανάμεσα σε συνοικίες όπως του Μουσείου, η Κυψέλη, η Πλατεία Βικτωρίας και η Πλατεία Αμερικής. 
Ο καιρός κρύος και μουντός. Ο κόσμος τρέχει ,νευρικός στους δρόμους γύρω από το κέντρο. Για να προλάβει τις δουλειές .Να προλάβει και την βροχή. Τελευταία ο καιρός μας κάνει έχει μπερδέψει πολύ με τα τσαλιμάκια του. Μαυρίζει απειλητικά ο ουρανός και εκεί που τρέχεις να κρυφτείς ,από την καταιγίδα, ο ήλιος βγαίνει και σου σκάει ένα μεγάλο χαμόγελο. Μία λιακάδα που σε τρελαίνει. Μια ομορφιά που δικαιολογεί για τη αγαπάς και λατρεύεις αυτόν τον τόπο. Καμαρώνεις και επιβραδύνεις το βήμα σου. Οι πνεύμονες σου γεμίζουν με το απίθανο άρωμα των ανθισμένων νεραντζιών και για λίγα λεπτά χαλαρώνεις όμως το σκηνικό πάλι αλλάζει. Σε κλάσμα δευτερολέπτων ο ουρανός μαυρίζει και αρχίζει μία καταρρακτώδης βροχή. Όπου φύγει φύγει. Οι αλλοδαποί μικροπωλητές, μόνιμοι τα τελευταία 20 χρόνια, μπροστά στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, τσουβαλιάζουν άρον άρον την πραμάτεια τους σε τεράστια λερωμένα σεντόνια. Τα ρίχνουν άνετα στην πλάτη τους και εξαφανίζονται. Το σκηνικό αδειάζει. Οι μόνοι που κοιτούν με απάθεια την βροχή είναι οι ναρκομανείς. Για αυτούς τίποτα δεν αλλάζει. Είτε βρέχει είτε όχι αυτοί παραμένουν εκεί. Ξάπλα ή όρθιοι ,είναι σε φάση αναμονής για τον ΄΄ άνθρωπο ΄΄ τους το βαποράκι. Ασυζήτητα τον δέχονται η διαπραγματεύονται μία καλύτερη τιμή. Χωρίς ντροπή κάνουν χρήση μπροστά στα μάτια των περαστικών. Ξέρουν ότι κανείς δεν θα τους σταματήσει. Με δική τους ευθύνη οδηγούνται σταδιακά και σίγουρα .Στον θάνατο. Αξιοσημείωτη η προσπάθεια των επίδοξων υποψήφιων δημάρχων να δώσουν λύση στο πρόβλημα αλλά όλοι ξέρουμε ότι τα κυκλώματα προμήθειας και διανομής του μαύρου θανάτου δεν θα σπάσουν. Είναι πολλά τα λεφτά και πολλοί έχουν μερίδιο. 
Ο άστατος καιρός της Αθήνας σε παραπέμπει στη άστατη ψυχολογική κατάσταση πολλών Αθηναίων. Ταλαιπωρημένοι από την οικονομική κρίση και τον αγώνα της επιβίωσης έχουν δεδομένη την συμπαράσταση της φύσης. Δυσανασχετούν. Μια γελάνε μια κλαίνε. Παραπονιούνται που οι συχνές αλλαγές του καιρού τους αποδοκιμάζει συχνά. Ναι! τους έχει κουράσει. Είναι προνομιούχοι που ζούνε σε τόσο όμορφη χώρα ή είναι δυσαρεστημένοι αποδέκτες κλιματικής αλλαγής; Μήπως η φύση εκδικείται για αυτά που της κάναμε;