(Σεπτ.2013 94.134 γεννήσεις, 111.794 θανάτους με -17.660 διαφορά ποσοστού γεννήσεων και θανάτων ανά 100.000).Στην Ελλάδα μας οι γέροι μας ζούνε περισσότερο.Σχετικά με την υπηκοότητα της μητέρας , το 2013 καταγράφηκαν 80.940 γεννήσεις από Ελληνίδες (ποσοστό 85,98%) και 13.194 από αλλοδαπές (ποσοστό 14,02%). Τα αντίστοιχα στοιχεία για το 2012 ήταν 84.851 (ποσοστό 84,54%) από ελληνίδες μητέρες και 15.520 (ποσοστό 15,46%) από αλλοδαπές (Δ/νση Στατιστικών Πληθυσμού & Αγοράς Εργασίας Τμήμα Φυσικής & Μεταναστευτικής Κίνησης Πληθυσμού Κ. Βούλγαρης ).
Δεν τολμάνε να αυξήσουν τον πληθυσμό της μάνας πατρίδας; Δεν μπορούν λόγω οικονομικής κρίσεως; .Παράλληλα το κράτος δεν ενδιαφέρθηκε την τελευταία εικοσαετία καθόλου για την αυξημένη υπογεννητικότητα της Ελλάδας. Οι θάνατοι, κατά το 2013, παρουσίασαν μείωση κατά 4,15 % και ανήλθαν σε 111.794,(57.627 άντρες και 54.167 γυναίκες) έναντι 116.670 (60.137 άντρες και 56.533γυναίκες) που ήταν το 2012. Η μέση ηλικία κατά τον θάνατο, κατά το 2013, ανήλθε στα 75,25 έτη για τους άνδρες και 80,85 έτη για τις γυναίκες, παρουσιάζοντας αύξηση σε σχέση με το 2012, (για της άντρες το 2012 ήταν 74,79 έτη και για τις γυναίκες ήταν 80,64 έτη)Η χώρα μας όμως έχει ανάγκες όχι μόνο για στρατιώτες να την υπερασπιστούν τα σύνορά της αλλά και για την νέα γενιά που θα εργαστεί είτε στα θρανία είτε στους χώρους εργασίας για να πάει μπροστά ο τόπος. Η αναλογία εργαζόμενος με συνταξιούχος επίσης άλλαξε.Το 1950 ,όταν δομήθηκε το ασφαλιστικό μοντέλο, ο μέσος χρόνος συνταξιοδότησης ήταν περί τα 10 έτη. Μισό αιώνα αργότερα με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία έχει διπλασιαστεί, καθώς το προσδόκιμο ζωής αυξάνεται ταχύτερα από το όριο συνταξιοδότησης. Τότε για κάθε ασφαλισμένο αντιστοιχούσαν 4 εργαζόμενοι. Σήμερα οι άνω των 65 ετών υπολογίζονται περί τα 2 εκατ. Έλληνες και το εργατικό δυναμικό θεωρητικά ανέρχεται στα 4,5 εκατ., έτσι αντιστοιχούν 2,04 εργαζόμενοι για κάθε ασφαλισμένο. Η αναλογία χειροτερεύει ακόμη περισσότερο αν συνυπολογίσουμε το 1,5 εκατ. ανέργους, οπότε για κάθε συνταξιούχο αναλογεί περίπου 1 εργαζόμενος. (www.capital.gr)
Συνταξιούχοι και εργαζόμενοι μπαίνουν σε άχαρες στατιστικές για να αποδείξουν μερικοί πολιτικοί την αποτελεσματικότητα των μέτρων που επιβάλουν στις πλάτες του λαού μας. Αυτοί που δεν μπαίνουν σε καμία στατιστική και σαν να μην υπάρχουν είναι οι εξαφανισμένοι. Υφίστανται σαν σώματα αλλά δεν καταγράφονται στατιστικά σαν ψυχές. Δεν ψηφίζουν κιόλας! Σκιές περιπλανώμενες στους δρόμους και στα σοκάκια των μεγάλων πόλεων. Συνειδητά κρύβονται από τα περίεργα και κακά μάτια του κόσμου. Ίσως ντρέπονται να εμφανιστούν επειδή δεν θέλουν να προκαλέσουν τον οίκτο μας. Δεν ψάχνουν στους κάδους των σκουπιδιών; Δεν στήνονται έξω από τα σουπερμάρκετ; Δεν ανησυχούν για την εμφάνιση τους. Προτιμάνε την ασφάλεια του 'άγνωστου και του σκότους παρά το φως της ημέρας. Στους κουρασμένους ώμους τους κουβαλάνε περήφανα την προσωπική τους ιστορία της οικονομικής τους κατάρρευσης. Δεν θέλουν να σε κουράσουν με λεπτομέρειες για το πώς έφτασαν άστεγοι ,άφραγοι και πεινασμένοι. Ελάχιστοι βγαίνουν στο φως της ημέρας και ακόμα λιγότεροι τολμάνε να ζητιανέψουν. Άστεγοι, πεινασμένοι και ξεχασμένοι!. Μάταια μερικοί συγγενείς επιμένουν να τους ψάξουν (Silver Alert) και πολύ δύσκολα τους εντοπίζουν.

Εμείς έχουμε την τάση να παρατηρούμε αλλά να μην αντιδράμε απέναντι στην φτώχεια και την μιζέρια. Κρατάμε αποστάσεις ασφαλείας από τον ρακένδυτο και ιδιαίτερα βρωμερό άνθρωπο που συναντάμε στους δρόμους. Φοβόμαστε ίσως να μην καταντήσουμε σαν αυτούς. Σαν να είναι μία κολλητική ασθένεια. Αυτό προστατευόμαστε η ντρεπόμαστε ; Μερικούς τους πλησιάζουμε και τους ρωτάμε για το πως έφτασαν μέχρι εδώ. Πως βολεύονται και στην ματιά τους διαβάζεις μία παροδική μικρή χαρά. Κάποιος τους θυμήθηκε. Πόσοι όμως, από εμάς, έστω μπαίνουν στον κόπο να ασχοληθούν; Πόσοι επιθυμούν να φορτωθούν παραπανίσια βάσανα; Πόσοι θα μπουν στον κόπο να αγοράσουν ένα κομμάτι ψωμί ή να φιλέψουν κάποιον εξαφανισμένο;

Περνάνε δίπλα σου χωρίς να σου μιλήσουν ή να σε κοιτάξουν σαν να ντρέπονται για την κατάντιά τους. Τους αναγνωρίζεις όταν διακρίνεις ντροπαλές και φευγαλέες φυσιογνωμίες σε περαστικούς που κάθονται σε ένα παγκάκι ή κρύβονται σε μία εσοχή κτηρίου. Δεν θέλουν τίποτα από εσένα ενώ στην πραγματικότητα σε χρειάζονται για την βοήθεια και την υποστήριξη σου. Περιπλανιούνται και εξαφανίζονται χωρίς να διαμαρτυρηθούν για την έλλειψη πρόνοιας και προστασίας του κράτους απέναντι τους. Τους αναγνωρίζεις όταν μετά το πέρασμα μερικών ημερών διαπιστώνεις ότι δεν έχουν αλλάξει ούτε για ένα εκατοστό την θέση τους .Ακίνητοι. Στην σκιά.

Εξαφανίζονται μόνο αυτοί που έχουν κάπου να πάνε λέει ο Θαφόν και στην περίπτωση των εξαφανισμένων συμπολιτών μας που επιλέγουν τον αθέατο κόσμο τον σκιών ,ζουν αθόρυβα και διακριτικά δίπλα μας δυστυχώς γίνονται αόρατοι. Εξαφανίζονται περιμένοντας στωικά και άβουλα την έξοδό τους .Χάνονται λόγω δικής μας αδιαφορίας και ασπλαχνίας. Αυτοί δεν έχουν την βούληση να σωθούν εσύ όμως μπορείς .Μπορείς να διακόψεις λίγο από την βόλι σου Δεν θα πάθεις τίποτα αν θα τους μιλήσεις και αν θα αφουγκραστείς τον πόνο τους. Κάνε στην άκρη την τεμπελιά σου και την μόνιμη θέση σου στην απραξία. Παράτα για λίγο τον καναπέ σου .Βγες στους δρόμους και πλησίαζε διακριτικά την βασανισμένη αλλά περήφανη ύπαρξη. Πρόσεξε πως θα προσεγγίσεις κάποιους που δεν θέλουν να βγάλουν σε κοινή θέα την δυστυχία τους., Κάνε μία καλή πράξη για να νοιώσεις άνθρωπος. Πάλι...