Επικοινωνία

Μπορείτε να στείλετε το κείμενο σας στο info@vetonews.gr & veto910@otenet.gr. Τηλ. 6947323650 ΓΕΜΗ 165070036000 On Line Media 14499

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Πέμπτη, 22 Δεκεμβρίου 2016 08:02

Είναι παιδιά...

Γράφτηκε από την

      της Ευγενίας Ηλιοπούλου

΄΄οι κατηγορούμενοι διατείνονται ότι δέχθηκαν σφοδρή επίθεση με τσίγκινα τασάκια, μάρμαρα, πέτρες, λοστούς και αυτοσχέδιες βόμβες μολότοφ, πλην όμως ο ισχυρισμός αυτός δεν επιβεβαιώθηκε από κανένα αποδεικτικό στοιχείο, αντιθέτως διαψεύσθηκε και καταρρίφθηκε από τις καταθέσεις των μαρτύρων΄΄

 

Στην Ελλάδα αργεί πολύ η απονομή της δικαιοσύνης. Αναβολές και δικηγορικά τερτίπια τροφοδοτούν τις καθυστερήσεις, ανάλογα με τα συμφέροντα των πελατών τους. Η δίκη διεξάγεται  στην επαρχεία για να αποφευχθούν οι έντονες διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες. Για  την εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου  Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου (6.12.2008) έπειτα από 84 συνεδριάσεις η απόφαση βγήκε στις 11 Οκτωβρίου 2010.Ο Κορκονέας(σε  πρώτο βαθμό) καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με άμεσο δόλο και  ο  Βασίλης Σαραλιώτης  σε κάθειρξη δέκα ετών για συνέργεια στο φόνο. Και οι δύο επέστρεψαν στη φυλακή - ο δεύτερος αποφυλακίστηκε με όρους έναν χρόνο αργότερα. Στις 30.11.2016  η δίκη σε δεύτερο  βαθμό, αναβλήθηκε λόγω προβλημάτων υγείας της μητέρας του Γρηγορόπουλου. Ο πατέρας του απεβίωσε στις 18.10.2016. 

   Η γενιά του ¨Αλέξ  που δεν είχε προλάβει να χρωματιστεί κομματικά και πολιτικά δημιούργησε  αυθόρμητα και απατρονάριστα ένα δικό της κίνημα που σε αντίθεση με τα κινήματα του '60-'70 δεν περίεχε ελπίδα, αλλά απόγνωση. Τώρα έχει μεγαλώσει. Μερικοί μείνανε στα αγωνιστικά έδρανα άλλοι φύγανε. Η καινούργια όμως δίνει το παρών κάθε χρόνο στην μαύρη επέτειο. Μαζί με τόσους άλλους πήγα και εγώ στα Προπύλαια. Να αποτίσω φόρο τιμής σε ένα παιδί που δεν έφταιγε με τίποτα .Αδικοχαμένος επειδή η νιότη του ταυτίστηκε με εγκληματική ενέργεια. Επειδή ΄΄  φόβισε και ΄ απείλησε ΄΄ τα όργανα της τάξης. Στα πανό ,τα πλακάτ και τις αφίσες  νέοι άνθρωποι μοίραζαν ενημερωτικά φυλλάδια. Για το δίκιο του αγώνα. Πίσω ,δίπλα στην Ακαδημία, μία ομάδα 10 νεαρών με κουκούλες και μαύρα φούτερ ,σε απόσταση από τους μαθητές, κάνανε σαματά. Προσπαθούσανε, με μανία, να σπάσουν τα μάρμαρα και να ξεκολλήσουμε τις λαμαρίνες που είχαν τοποθετηθεί γύρω από το Πανεπιστήμιο (εργασίες ανακαίνισης).Να τα κάνουν τί; Τα υλικά δεν προσφέρονταν, ήταν  λίγα αλλά η φασαρία μεγάλη. Οι περαστικοί τους κοιτούσαν με απορία. Δεν υπήρχαν οι μπάτσοι και άλλωστε η ατμόσφαιρα ήταν ειρηνική και φιλική .Προς το κοινό. Ασκήσεις αναρχίας; Εκρήξεις θυμού; Εκτόνωση ;Στην απεγνωσμένη τους προσπάθεια να τραβήξουν την προσοχή και να πείσουν για το επαναστατικό τους μένος βγήκαν στην Ακαδημίας τρομάζοντας μερικούς οδηγούς λεωφορείων και αυτοκινήτων.

    Τους μίλησα. Τι το επαναστατικό έχει η καταστροφή της δημόσιας περιουσίας. Αυτά που σπάνε ,με τόση όρεξη, εμείς οι υπόλοιποι τα πληρώνουμε. Δρουν ,εκ του ασφαλούς ξέροντας ότι ως ανώνυμοι και ανήλικοι δεν θα πληρώσουν για τις πράξεις τους. Αν θα ξόδευαν για ένα 10% από τις φθορές που προκαλούν  θα ήταν πιο μαζεμένοι. Τα δωδεκάχρονα παιδιά ( όμορφα και ζωηρά πίσω από τις μάσκες και τις κουκούλες), με ακούσανε και μου ζήτησαν να φύγω .Να μην ανακατεύομαι .Δεν μπορούν να με διώξουν από ένα δημόσιο χώρο. Έχουμε ίσια δικαιώματα, αυτοί να διαμαρτύρονται, εγώ να αντιδράω.

   Για όλα φταίγανε οι μπάτσοι; Δώδεκα το μεσημέρι στα Προπύλαια δεν υπήρχαν Αγνοούσαν ότι ο Κορκονέας είναι ισόβια και ότι η δευτεροβάθμια δίκη αναβλήθηκε.  Μία κυρία που εργάζεται στο Πανεπιστήμιο τους έλεγε να αφήσουν τις λαμαρίνες .Σε λίγο ήρθαν και άλλες γυναίκες. Έδωσα λίγα μαντιλάκια εμποτισμένα με οινόπνευμα για την περιποίηση των τραυμάτων. Των παιδιών. Ευχαρίστησαν ευγενέστατα . Τα παιδιά  σταμάτησαν για λίγο και μετά έφυγαν για να συνεχίσουν το ΄΄τρομοκρατικό΄΄ τους έργο..

Τελευταία τροποποίηση στις Πέμπτη, 22 Δεκεμβρίου 2016 08:06
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ

       Γεννήθηκε σε μία πόλη της Ρουμανίας από Έλληνες γονείς. Για πολλά χρόνια στερήθηκε την ελληνική υπηκοότητα επειδή ανήκε στους πολιτικούς πρόσφυγες (sans patrie). Στην Ελλάδα έφτασε το 1980. Από μικρή ονειρευόταν και μοχθούσε να γνωρίσει την Ελλάδα. Σπούδασε την Ιατρική και  απέκτησε μία πλούσια μόρφωση  (λογοτεχνία, τέχνη, ιστορία των λαών ). Για πολλά χρόνια ασχολήθηκε με την μουσική (ερμηνεία, κιθάρα και μαντολίνο) και την φωτογραφική τέχνη. Ταξιδεύει συνέχεια  αναζητώντας καινούργιες εμπειρίες και γνώσεις.  

Εργάζεται ως πλαστικός χειρούργος.  Πιστεύει στις ηθικές αρχές και την αξιοπρέπεια ενός ιατρού. Θεωρεί ότι η ιατρική είναι λειτούργημα και όχι επάγγελμα. Ως εκ τούτου προσφέρει τις υπηρεσίες μου, εδώ και 27 χρόνια., στο ΕΣΥ σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής (ΚΑΤ).

   Οι πρώτες δοκιμές στο γραπτό λόγο ήτανε χρονογραφήματα (σε μορφή αλληλογραφίας) και ελάχιστα ποιήματα. Τα πρώτα βήματα ήταν αρχικά στα ρουμάνικα και μετά στα ελληνικά.. Από το 1984 έως σήμερα δημοσίευσε (αφιλοκερδώς) πάνω από 700 άρθρα σε πολλές εφημερίδες όπως: Κυριακάτικη Απογευματινή, Καθημερινή, Αθηναϊκή, Ακρόπολις, Ελευθεροτυπία. Από το 1999 γράφει μόνιμα στην Αυγή.  Επίσης με την εφημερίδα Έβρου Πολίτης της Θράκης(2006) , την εφημερίδα Χαλανδρίου Φλυαρία.(2004) και το vetonews.gr από το 2010.